-
1 gęba
сущ.• морда• плевок• рожа• рот• харя* * *posp. gęba прост. морда, рожа, харяbot. huba разг. губа(трутовик)anat. warga анат. губаbot. warżka бот. губа(лабеллум)areszt wojskowy воен. губа(гауптвахта)geogr. zatoka геогр. губа(залив)* * *gęb|a♀, мн. Р. gęb/gąb 1. разг. рот ♂;słuchać z rozdziawioną \gębaą слушать с открытым ртом (разинув рот);
2. морда; пасть (животного);3. прост. рожа, морда;● stulić \gębaę разг. заткнуться; pan całą \gębaą настоящий барин; śmiać się całą \gębaą заливаться смехом; żyć całą \gębaą жить припеваючи (в своё удовольствие); uwierzyć na \gębaę поверить на слово; mleć \gębaą разг. трепать языком; nie otworzyć \gębaу разг. рта не раскрыть; upadać na \gębaę (ze zmęczenia) разг. падать с ног (от усталости);
wycierać sobie \gębaę kimś разг. прохаживаться на чеи-л. счёт, оговаривать кого-л.;ktoś zapomniał języka w \gębaie язык проглотил кто-л., язык отнялся у кого-л.+1. usta 2, 3. pysk, morda
* * *ж, мн Р gęb / gąb1) разг. рот msłuchać z rozdziawioną gębą — слу́шать с откры́тым ртом (рази́нув рот)
2) мо́рда; пасть ( животного)3) прост. ро́жа, мо́рда•- pan całą gębą
- śmiać się całą gębą
- żyć całą gębą
- uwierzyć na gębę
- mleć gębą
- nie otworzyć gęby
- upadać na gębę
- wycierać sobie gębę kimś
- ktoś zapomniał języka w gębieSyn: -
2 rozdziaw|ić
pf — rozdziaw|iać impf pot. Ⅰ vt rozdziawić paszczę to open the mouth wide- rozdziawić usta to gape- patrzeć/stać/słuchać z rozdziawioną gębą to look/stand/listen with mouth agapeⅡ rozdziawić się — rozdziawiać się [dziób, usta, gęba] to gape- usta mu się rozdziawiły ze zdumienia his mouth gaped a. his jaw fell with amazementThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozdziaw|ić
См. также в других словарях:
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny
gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… … Słownik języka polskiego
słuchać — Nie chcieć (nawet) słuchać o czymś «kategorycznie się na coś nie zgadzać, zdecydowanie odmawiać»: Poprzednio ofiarowywali Łokietkowi sumę znacznie większą, ale ten słuchać nie chciał o żadnym targu. P. Jasienica, Polska Piastów. Słuchać z… … Słownik frazeologiczny
rozdziawić — 1. pot. Patrzeć, słuchać itp. z otwartymi, rozdziawionymi ustami, posp. z otwartą, rozdziawioną gębą «przyjmować coś ze zdziwieniem, zaskoczeniem; dziwić się»: Patrzyłem z otwartą gębą na ten spektakl (...). Przekrój 26/2001. 2. pot. Rozdziawić… … Słownik frazeologiczny
rozdziawiać — 1. pot. Patrzeć, słuchać itp. z otwartymi, rozdziawionymi ustami, posp. z otwartą, rozdziawioną gębą «przyjmować coś ze zdziwieniem, zaskoczeniem; dziwić się»: Patrzyłem z otwartą gębą na ten spektakl (...). Przekrój 26/2001. 2. pot. Rozdziawić… … Słownik frazeologiczny
